Kiedy realizowaliśmy projekt?
Pierwszy Dancing Międzypokoleniowy odbył się w Warszawie na placu Na Rozdrożu w 2011 roku. Wylądowało tam wówczas UFO (Unexpected Fountain Occupation) – kilkunastoosobowa międzynarodowa ekipa artystów, architektów i projektantów zaanektowała na kilka miesięcy nieczynną fontannę i postawiła tam artystyczną instalację – połączenie klubu, hostelu i miejsca relaksu.
Paulina Braun, animatorka kultury została zaproszona, żeby zaanimować tę przestrzeń i zaprosić do UFO mieszkańców. Wspólna zabawa taneczno-muzyczna młodych i seniorów była jednym z zaproponowanych przez nią wydarzeń, które okazało się sukcesem. Do dziś dnia dancingi odbywają się regularnie w Warszawie i w innych miastach.
Uczestnicy.
W projekcie wzięły udział osoby starsze, w tym samotne, które szukają dla siebie przestrzeni towarzyskiej do spędzania czasu z rówieśnikami i ludźmi młodymi, a także młode osoby, które bawią się w klubach muzycznych i są otwarte na kontakt i rozmowę ze starszymi.
Na początku zalążkiem społecznosci Dancingu byli seniorzy chodzący na zabawy taneczne dla seniorów, na których grała Dj Wika oraz prywatne kontakty z seniorami, którymi dysponowała Paulina. Z czasem, jak grupa zaczęła pojawiać się w modnych młodzieżowych klubach narodziła się moda wśród młodych i starszych na międzypokoleniową zabawę. Informacje do nowych uczestników docierają przez media i pocztę pantoflową.
Aktywności.
Dancingi Międzypokoleniowe odbywają się w popularnych klubach, na wspólnej zabawie spotykają się seniorzy i młodzi, zazwyczaj to ok 100 -250 osób. Najstarsi uczestnicy przekroczyli 90-tkę. Organizowane są także domówki, kameralne spotkania taneczno-muzyczne w mieszkaniach seniorów.
Dancingi tworzą przestrzeń do współpracy młodych i starszych DJ-ów. Na samym początku działań Paulina Braun włączyła do współpracy seniorkę DJ Wikę, która do tej pory grała tylko imprezach dla seniorów. Ta współpraca miała kluczowe znaczenie. Wika stała się twarzą i rezydentką cyklu Dancing Międzypokoleniowy.
Kolejnym działaniem zainicjowanym przez Paulinę Braun jest Senior DJs Academy, w ramach której Paulina i mlodzi DJ-je prowdzą Warsztaty dla DJ-ów seniorów, którzy następnie włączają sie w organizowane imprezy taneczne.Seniorzy kupili laptopy, mają zainstalowane programy do miksowania muzyki i próbują swoich sił. Nie brakuje w ich repertuarze polskich szlagierów i muzyki z czasów ich młodości, ale też szukają i eksperymentują.
W oparciu o społeczność skupioną wokół Dancingu działa także Senior Casting Agency. Producenci filmowi są zachęcani do zatrudniania seniorów jako statystów czy aktorów oraz do wynajmowania mieszkań seniorów na plany filmowe.
Bardzo szybko Paulina zaczęła być zapraszana do innych miast, aby tam razem z seniorami DJ-ami zorganizować Dancingi Międzypokoleniowe i pokazać, jak organizować takie wydarzenia. Paulina dąży do tego, aby udzielać licencji organizacjom i instytucjom z innych miast, aby organizowały podobne dancingi u siebie. Planuje również wyjść ze swoją działalnością poza Polskę.
Podsumowanie.
Jakie były wyniki projektu?
„Młodzi ludzie mówią mi, że dzięki temu, że poznali tak dużo starszych osób, które nie mówią tylko o lekach i chorobach, ale żyją normalnie, przestali bać się starości” — Paulina Braun.
„Seniorzy coraz odważniej wkraczają w świat młodych ludzi. I odwrotnie. Moda na imprezy międzypokoleniowe wyrasta na gruzach stereotypów.” — Magazyn WPROST
Dancing dla seniorów to motywacja do aktywności. Często mają nowotwory, bypassy, cukrzycę, a czasem po pięć chrób na raz, ale strają się zawsze przyjść na Dancing, pójść do radia czy spotkać się, aby zaplanowac kolejne wydarzenie.
Wśród bywalców Dancingów wytworzyła się też społeczność osób, która sobie pomaga – w kłopotach, chorobie czy w momentach gorszego nastroju.
W Polsce seniorzy mają mało przestrzeni na ciekawe życie, mało odważnych wzorców, a przecież nie muszą tylko zajmować się wnukami i pić herbatę w klubach seniorów. Dancing inspiruje, pokazuje, że cały czas można się uczyć nowych rzeczy i rozwijać.
Jakie wyciągnięto wnioski?
Projekt nie udałby się bez zaangażowania i widoczności seniorów. Ważne jest promowanie seniorów-celebrytów. W projekcie działa grupa VIP, to oni są prekursorami postawy i stylu życia fajnego, modnego i odważnego staruszka.
Ważne jest wykorzystanie mediów społecznościowych i zachęcanie seniorów do korzystania z nowych technologii. Dzięki internetowi, portalom społecznościowym, smartfonom, seniorzy poznają nowych ludzi, znajdują nowe hobby, Warsztaty. Pozwala to poszerzyć oddziaływanie projektu i skutecznie docierać także do młodych osób.
